wala lang..opinion ko lang

bakit ganun ang mga kabataan ngayon, anyways di pa rin naman ako ganon katanda, bakit nila naiisipang lumayas sa mga piling ng kanilang mga magulang..hindi ba nila naappreciate ang sarap mabuhay na kasama ang nanay at tatay?at this age, 26 lang naman po ako, newly wed at sobrang sabik parin ako na makasama ko ang parents ko, halos ayaw ko pa rin umalis sa bahay namen after ng wedding, gusto ko pa rin na si nanay ang katabi ko pagtulog, but i have no choice dahil pinili ko ang mag-asawa..pero bakit itong mga batang to unting di lang mapagbigyan ng parents nila sa gusto nila eh maglalayas..ganyan na sila katigas at katapang ngayon?

after i graduated in high school, i went to manila to continue my college, it was really hard for me to adjust dahil nasanay ako na paggising ko my mother was there preparing anything and everything i need, so hard for me to live my life away from her, nobody was there for me to prepare my clothes, although kasama ko ang mga brothers ko sa house but they have their own business, they are both working. only my aunt was there to guide us, pero sobrang iba ang kasama ang nanay..

until now ang layo ko sa nanay ko, every holidays ko lang sya nakakasama at tawag lang ang communication namin, that's why i make sure na i always tell and make her feel that i love her so much.

kaya i was wondering bakit may mga batang nakatikim lang ng onting pera galing sa pinagtrabahuhan nila eh akala mo kaya na nilang mabuhay, hindi ganon kadali mabuhay ng wala ang nanay mo sa tabi mo..lalo na sa mga time na sobrang depress ka..sa time na walang ibang makakaintindi sayo kung hindi sya lang..hindi dahil may trabaho ka na at may boyfriend ka, mabubuhay ka na..isipin mo ang sarap ng kasama ang nanay mo, nakahanda ang damit na kelangan mo, ang pagkain mo, ang tengang makikinig kapag may problema ka..

malaki ka na nga pero immature ka..hindi ganun kasimple ang buhay..